Selamünaleyküm 
Nasılsınız arkadaşlar bi kaç gündür bit salgınıyla uğraşıyoruz aslında her okulda olabilecek şeyler ama cahillerle uğraşmak zor..
Bizler öğrencileri akşam okuldan almaya gelen velilere bir hafta ya da on gün arayla çocukları bit şampuanı ile yıkamalarını rica ettik. Allah Razı olsun kırmadılar yıkıyorlar..

 Bir çocuğumuz ile çok ilgileniyorum mecburen aile beceremiyor çocuğun içine kilotlu çorap giydirin diye dil döküyorum onlar alta pijama ya da eşofman üstüne bir iki beden küçük kot pantalon  giydiriyor. Tüm gün çocuğun düşük pantalon çekiştirip duruyor. 
Velhasılı kelam bu çocuğun başında öğretmenlerimizden biri bit buldu hatta kırdı bana söylediğinde ben çığlık
"inanmıyorum sen onu nasıl kırdın"
"Ne yapayım hemde iki üç tane var telefon etde ailesi gelsin alsın"
Bende telefon ediyorum ablası açtı ona diller döktüm anneni ver... 
"Oğlunuzda bit var gelemez misiniz?"
"Nasıl olur her hafta yıkıyorum"
" Olabilir var öğretmeni başında bulmuş"
" Ölüdür"
"Hayır canlı şimdi kırdı bi tane"
Bu kadın bana darılmış surat dökük bi şekilde çocuğu aldı gitti. Traş ettirdi falan filan bi kaç gün sonra geldiler 
"çocuğu biz alıcaz çok kırıldık" (Kırdık ölüydü diriydi diye konuşmuşum ama sensin ölü diyen)

 Olay büyüdü bide yapmacık bir helallik almak istemeleri.. Bitlenebilir hayatta kaç kere daha bitlenecek kim bilebilir?
Ama benim yönetici pozisyonunda olmam sarsılmama sebep oldu.. Bi üst makama durumu izah etsemde veliyi pofpofladılar ona çok üzüldüm.. Onların yanında bana
"Neden kelimelerinize dikkat etmiyorsunuz"
Ben şoklardayım!!..
Gidene taviz verilmez.. Önemli olan benim için çalışanlarımdır. Hata söylenir ama velinin yanında değil! 
Çalışanlar da bende hata yapabiliriz. Ben değerli öğretmenlerimi kaybedemem kolay değil kaliteli bir öğretmen ve hoca bulmak. 
Elimdekilerden çok memnunum hata bende..
Aslında hatada değil ama içime bir leke gibi girdi çok çok çok üzüldüm.. Okulumuzun 30 öğrencisi var geneli memnunlar öyle söylüyorlar bir iki çürükte arada çıkıyor..  
Herkes gittikten sonra bağırdım çağırdım "sen nasıl gidene taviz verirsin. Önemli olan çalışanlarındır" dedim sorumlu olan abla (Müdürümüz) bana 

 "şimdi suçlu ben mi oldum" diyor..

 Ama kursta rüzgar gibi bi oraya bi buraya estiriyorum 
"Sen nasıl sahip çıkmazsın bana" 
sesim titriyor ağlamaklıyım inanamadım çünkü onu çok seviyorum çok mert bi ablam sonuç olarak şimdi her şey yoluna girdi ama okulda kasırgalar esti geçti safer ayının imtihanları ağır olur ama beni çok sarstı yıktı. Kendi evimden anne-babadan iş yerimden her yerden  sarsıldım.. 

 Allah'ım geçemeyeceğimiz bir imtihan verme sana sığındık hayırlı dualarımızı kabul eyle.. amiin..

 Sevgi ve muhabbetle kalın dostlarım