◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩ـ◦̩̩̩̩̩̥̩̩̩̩̩̩̩̥̯͡♥̨̥̬̩



Tevbekarın alameti: Dilini lüzumsuz söz, gıybet, yalandan korur kalbinde haset ve düşmanlık beslemez günahlardan, kötü arkadaştan kendini korur...

╬═♥╬
╬♥═╬ 
╬♥═╬ 
╬♥═╬ 
╬═♥╬ 
╬♥═╬ 
╬♥═╬ 
╬♥═╬ 
╬♥═╬
Tevbeyle yükselir insan onların alemine.. 

Tevbe eden bir adam gelmiş İbrahim Hakkı hazretlerine.. Bu yolda ilerlemek istediğini söylemiş..
"Hiç aşık oldun mu ?" diye sormuş mübarek.
"Hayır"demiş..
"Git aşık ol da gel." demiş ve göndermiş.
Aşkı bilmeyene aşk yolu nasıl öğretilir. Seven sevdiğini özler. O'nunla beş vakit buluşmayı ister. O'na güzel görünmek için O'nun sevdiği gibi giyinir.. Geceleri tenhalarda buluşmayı ister..  Teheccüd vaktinde sevdiğiyle secdede buluşurlar..
Kolay değildir öyle onların alemine geçiş.. Fedakarlık ister.. aşk ister.. sabır ister..
 
Özlem Karadeniz