17. Onların durumu, bir ateş yakmış olan kimsenin haline benzer: O ateş, onun etrafını aydınlatınca, Allah onların nurlarını giderir de, onları, hiçbir şey görmez oldukları karanlıklar içinde bırakır.



Ayetin nüzul sebebi ile ilgili rivayetler:

1- Said b. Cübeyr dedi ki:

"Bu ayet, yahudîlerin ve onların Hz. Peygamber'in zuhurunu gözlemeleri ve onların bu Peygamber vasıtasıyla müşrik Arablara galib gelme beklentileri hakkında nazil olmuştur. Hz. Peygamber gönderilince onlar, O'nun nübüvvetini kabul etmemişlerdir. Böylece onların, Hz. Muhammed'i bekleyişleri "ateş tutuşturmak" gibi; onların, Hz. Peygamber’in ortaya çıkmasından sonra O'nu inkâr etmeleri de, bu nurun gitmesi gibi olmuştur."[43]

2- Taberi der ki:

"Âyet-i kerime, görünüşte iman ettiklerini söyleyip te İslamın dünya­daki nimetlerinden faydalanan ve gerçekte iman etmeyerek âhirette Allah'ın müminlere vereceği nimetlerden mahrum edilecek olan münafıkları tasvir etmekte, onları, çevresini aydınlatmak için ateş yakan, daha sonra da ateşi söne­rek karanlıklar içerisinde kalan kimselere benzetmiştir."[44]

kaynak
[43] Fahreddin er-Razi, Mefatihu’l-Ğayb.
[44] İbn Cerir et-Taberî, Câmiu'l-Beyân.